Hannah, Emma, Jasper en Ralf zitten in groep 5 van CBS Rehoboth in Ochten. Met hun klas en onder begeleiding van NME Betuwe hebben ze in september 2017 gestruind langs de Waal. Ze maakten kennis met de natuur en het landschap en ruimden ook nog eens het afval op dat ze tegenkwamen. Later presenteerden ze het project aan andere groepen en familie, onder de titel ‘Woordvoerders van de Waal’.
Ralf: “In pakken met schutkleuren moesten we ons verstoppen voor onze ouders, die er ook waren. Zij moesten ons dan zoeken. Wij waren heel stil en luisterden naar de geluiden van vogels en andere dieren. Ik vond het leuk om de andere kant van de dijk te zien. Bij het verstoppen lagen we overal”.
Emma: “We hadden een zandloper bij ons”.
Ralf: “Wanneer al het zand onderin was, moesten we weer tevoorschijn komen. Maar ik heb hem drie keer omgedraaid. Ook raapten we afval, zoals melkpakken en een plank met spijkers erin. En we raapten stenen die we bekeken”.
Jasper: “Ik vond een schoenveter en de onderkant van een schoen. En een dop”.
Emma: “We zagen pakjes waar ijsjes in hadden gezeten en daar lag een lepeltje bij”.
“En heel veel pakjes drinken en een stuk prei”. vult Hannah aan. “En we zagen voetsporen van een hondje. En een slak op een bankje, die bekeken we met een loep; dat zag er heel mooi uit”.
Emma: “We vonden ook een oorwurm. Die zat in de tas tussen de bloemen en toen hebben we hem er maar uitgehaald”.
Ralf: “Ik vond het leuk om aan de andere kant van de dijk te zijn”.
Hannah: “In de zomer kom ik er ook wel eens”.
Emma: “Ik ben wel eens met mijn oma daar geweest. Zij woont super dicht bij de Waal”.
Jasper: ” Ik ben er ook wel eens geweest om te spelen. Voor onze hond gooiden we een bal in het water. Die haalde hij er dan uit. Ook eens gezien dat iemand zó’n grote vis had gevangen”.
Emma: “Vroeger was er een veerpont. Daar zijn wij ook geweest. Je kunt nog wel zien dat er eerst een veerboot was, met de stenen en de ijzeren ringen waaraan hij kon vastleggen”.
Ralf: “Dat is bij Hans Patat”.
Emma: “We deden een proefje met een zak waarin we water deden. Dat hadden we met emmers geschept uit de Waal. Dan kon je zien dat als er weinig ruimte is, het water hoog wordt”.
Hannah: “Hoog water zag er in het echt heel spannend uit. Later is daar een beeld van een kikker geplaatst. Dan kon je zien hoe hoog het water was gekomen”.
Emma: “Echt spannend vind ik hoog water niet, alleen een heel klein beetje”.
Jasper: “Het water kan heel hoog zijn, wel zo hoog als de school”.
Hannah: “Ik heb me geprikt aan de brandnetels. De mevrouw heeft toen een ander plantje geplukt en daarmee de plek ingewreven en toen deed het geen zeer meer”.
Jasper: “Ze vertelden ons ook welke planten je kon eten. Dat waren heel kleine plantjes”.
Emma: “Op school moesten we later over het project vertellen en aan de kleinere kinderen moesten we foto’s laten zien. Ook onze familie kwam kijken bij de inloopmiddag. We deden ook een kwis over afval. Bijvoorbeeld hoe lang kauwgum blijft liggen, of een plastic fles. De wethouder kwam ook en van hem kregen we een kleine groene container om pennen in te bewaren”.
Jasper: “Ik heb een hut en daarin staat mijn containertje. Ik doe er kleine rommel in”.
Ralf: “Soms blijft afval wel acht jaar liggen, dat is heel lang”.
Hannah: “Als ik er in de zomer kom, zie ik veel vuil en er komt steeds weer nieuw vuil bij. Je kan wel proberen het steeds weer schoon te maken, maar het zou fijner zijn als niemand meer vuil weggooit”.
Verhalen van de Waal 